Tveir fallegir svanir kyssast á Signu

Tíminn er skrítið fyrirbæri - okkur er sagt að hann sé afstæður, en stundum er hann svo áþreifanlegur að það er hægt að finna hann renna sér úr greipum. Það var í nótt sem klukkan færðist yfir í sumartíma hér í Evrópu og þegar ég var að fara að sofa í kringum klukkan 2, sá ég að hún var allt í einu orðin þrjú. Heill klukkutími sem ég missti bara af mínum tíma vegna ákvörðunar sem manneskjan hefur tekið gagnvart tímanum…

Lífið hefur yfirleitt ekki titil fyrr en eftir á, þá gætum við mögulega séð hvernig við myndum vilja titla það. Ég vel því oft titlana á skrifum mínum eftir á, annars er ég svo bundin að því að skrifa um það sem titillinn segir til um - en ekki það sem mér dettur í hug.

“Þú skalt elska náunga þinn eins og sjálfan þig.”

Hvernig endar það eiginlega,

þegar þú elskar ekki einu sinni þig sjálfan…

Passamynd sem ég lét taka fyrir metrokortið. Pínu dubious týpa…